Restauracja Kaprys
Dom przy ul. Plac Niepodległości 44 został wybudowany w 1836 roku przez Jana Alexandrowicza i jego żonę Balbinę z Metelskich, prawdopodobnie po wielkim pożarze Kórnika. Na skutek pożaru w 1836 roku spłonęła część miasta w tym m.in Kościół pw. Wszystkich Świętych w Kórniku, probostwo, wikariat, itd. (obecna forma kościoła pochodzi właśnie z lat 30-tych XIX wieku).
Dom zbudowany jest na planie litery L, część zewnętrzna domu widoczna jest od Placu Niepodległości, część wewnętrzna ułożona jest do niej prostopadle wzdłuż granicy z działką pod nr 43. Posesja posiadała wcześniej jeszcze jeden budynek mieszkalny, usytuowany równolegle do budynku z restauracją, przy zaułku w ulicy Kolegiackiej, jednak ze względu na zły stan techniczny rozebrano go jeszcze przed II Wojną Światową.
Właściciele domu zmieniali się, ale najczęściej w obrębie jednej rodziny. Po rodzinie Alexandrowiczów właścicielami byli Państwo Cilscy, a następnie Państwo Szmania.
Nie wiadomo jak od początku budynek był wykorzystywany. Wiadomo natomiast, że Pan Kazimierz Szmania, który nabył dom w 1921r., był oberżystą i prowadził tu restaurację.
Z lat 20 XX wieku pochodzi poniższa fotografia. Osoby na fotografii nieznane. Być może jest to rodzina właściciela – Kazimierza Szmani.
W 1935 r. dom nabył Mieczysław Waszak, który kontynuował prowadzenie restauracji. Oficjalne przejęcie nastąpiło dopiero w 1937r. W księdze wieczystej określono je słowem „przewzdano”.
Dom był pierwotnie podpiwniczony pod całością zabudowy. W części przeznaczonej na restauracje zostało ono jednak zburzone i zasypane w 1935 roku w celu obniżenia poziomu posadzki. W ten sposób uzyskano wyższe wnętrza. W części wewnętrznej podpiwniczenie istnieje do dzisiaj, jest w całości murowane z pełnej cegły ceramicznej włącznie z posadzką i łukowymi sklepieniami stropu.
Na zdjęciu poniżej Mieczysław Waszak
Poniżej zdjęcie z 1938 roku. Nad drzwiami restauracji napis: Detaliczna sprzedaż napojów alkoholowych z prawem wyszynku M. Waszak.
Wówczas mieszkało w domu znaczna liczba osób. Poza właścicielami także osoby zatrudnione do pomocy w prowadzeniu domu i restauracji. Przez jakiś czas, po sprzedaży domu przez syna, mieszkała w nim jeszcze matka poprzedniego właściciela Pani Anastazja Pieczyńska primo voto Szmania.
Poniżej kolejne zdjęcie z okresu przedwojennego, na zdjęciu widoczny charakterystyczny łuk bramy we wjeździe na posesję. W lewej części widoczny napis RESTAURACJA.
W latach okupacji dom znajdował się pod adresem Burgstadt Ring 164.
Zdjęcie poniżej pochodzi z okresu II Wojny Światowej. Brak szyldu restauracji na domu. W tamtym okresie właściciele, wysiedleni przez okupanta, nie mogli w nim mieszkać.
Z okresem II wojny wiąże się jeden epizod. W bramie budynku pod koniec stycznia 1945 roku, oficer Armii Czerwonej – kobieta, rozstrzelała pięciu pojmanych żołnierzy Wehrmachtu, których następnie pochowano na cmentarzu ewangelickim w Bninie.
Mieczysław Waszak zginął podczas wojny w obozie zagłady. Po wojnie prowadzenie restauracji przejęła wdowa – Katarzyna Waszak. Poniżej zdjęcie z wczesnych lat powojennych.
Na zdjęciu w drzwiach, w białym fartuchu Katarzyna Waszak, mąż jej siostry – Marian Walerczyk, oraz siostrzeniec – Marian Pęczek Chłopiec na pierwszym planie to syn Katarzyny – Wojciech Waszak. Pań siedzących na parapecie nie udało się zidentyfikować.
W latach 50 XX wieku, w wyniku przymusowego uspołeczniania działalności gospodarczej, lokal został przejęty przez Gminną Spółdzielnię Samopomoc Chłopska w Kórniku. W tych latach powstała nazwa „Kawiarnia Kaprys”. Później lokal prowadzony był w ajencji przez Pana Jerzego Taciaka.
Wygląd bramy wjazdowej na posesję zmienił się dopiero w latach 77-78 XX w. gdy rozebrano charakterystyczny łuk.
W 1990 roku lokal wrócił we władanie rodziny Waszak, od 7 lipca 1994 roku prowadzony był przez Macieja Waszaka i Iwonę Waszak. Aktualnie w pomieszczeniach Restauracji Waszak a później Kawiarni „Kaprys” – funkcjonuje sklep rybny i sklep komputerowy.
Patrząc na ciekawą historię budynku, z całą pewnością można stwierdzić, że dom przy ulicy Plac Niepodległości 44 zasługuje na miano kórnickiego zabytku.
Serdeczne podziękowania dla członków rodziny Waszak za współpracę przy tworzeniu artykułu.
