Bank Ludowy w Kórniku
Bank Spółdzielczy w Kórniku działa od 1869 roku, kiedy to powstała Kasa Oszczędności i Pożyczki Kółka Włościańsko – Rolniczego w Kórniku, wchłaniając kilka lat później Kasę Pożyczek i Oszczędności dla Przemysłowców Kórnickich i Bnińskich, a następnie po przekształceniu się w Bank Ludowy w Bninie, połączyła się w dwudziestoleciu międzywojennym z powstałym w 1906 roku Bankiem Ludowym w Kórniku.
Napis nad wejściem: OSZCZĘDNOŚĆ NARÓD WZBOGACA
Bank Spółdzielczy w Kórniku jest jedną z najstarszych polskich spółdzielni kredytowych powstałych pod zaborem pruskim. Wraz ze wszystkimi spółdzielniami kredytowymi w Polsce, Bank przeszedł wiele – lata niewoli, w których działalność była przede wszystkim wyrazem samoobrony społeczeństwa polskiego przed eksterminacyjną polityką zaborcy, później trudne lata w Polsce niepodległej, kiedy na życie gospodarcze kraju oddziaływały negatywne skutki kilkuletniej inflacji oraz dewaluacji marki polskiej, następnie lata wielkiego kryzysu lat 1929-1935 i wreszcie ponad 40 lat w Polsce Ludowej, w których spółdzielczość kredytowa nie miała korzystnych warunków rozwoju.
źródło: http://www.bs.kornik.sgb.pl/
Zdjęcie poniżej zostało prawdopodobnie wykonane z okazji x-lecia otwarcia banku.
Na zdjęciu rozpoznano ks. proboszcza Mieczysława Matuszka (pierwszy rząd), z lewej strony obok Matuszka siedzi Michał Siudziak (radny parafialny), z prawej strony drugi od Matuszka to Pan Mączkowski. Osoba stojąca najwyżej na tel drzwi banku to Pan Nowicki (pracownik banku).
Bolesław Smoczyński (na zdjęciu poniżej, pierwszy od lewej strony) zasiadał przez 50 lat w zarządzie Banku, a przez 29 lat był jego dyrektorem.
Serdeczne podziękowania dla Pani Kingi Nowickiej za udostępnienie fotografii.
Wejście do banku przez całe lata było w narożniku budynku. Na zdjęciach można również zauważyć, że były jeszcze dodatkowe dwa wejścia od strony Placu Niepodległości. Jedno z nich prowadziło do mieszkań znajdujących się na piętrze.
Przed II wojną w wejściu narożnikowym był sklep spożywczy (tzw. artykuły kolonialne) Jana i Konstancji Pohl, a wejście do Banku Ludowego było od strony Placu Niepodległości. Pan Pohl umiał prześlicznie gwizdać, ponoć nie jeden raz pod sklepem stała grupa przypadkowych (lub nieprzypadkowych) osób, które wsłuchiwały się w piosenki wygwizdywane przez właściciela sklepu.
Jeszcze wcześniej był tam skład piwa pana Borowicza (zobacz więcej)
Co jeszcze wiadomo na temat dawnego banku?
Z początkiem września 1939 roku sporządzono poufnie bilans zamknięcia za 1939 r. oraz sporządzono spis inwentarza […]. Całą dokumentację przewieziono do Franciszka Ratajskiego z Krzyżownik – członka Rady Nadzorczej – gdzie zakopane w ziemi przetrwały do 1945 r., dzięki czemu zachowały się do dziś.
źródło: Z dziejów Kórnika i Bnina
Serdeczne podziękowania dla Łukasza Grzegorowskiego za udostępnienie fotografii
Serdeczne podziękowania dla Kingi Nowickiej za udostępnienie fotografii
Serdeczne podziękowania dla Kazimiery Nowak za konsultacje związane z wpisem
Jednym z współzałożycieli Banku w Kórniku był Nadleśniczy Józef Rivoli, plenipotent Jana hr. Działyńskiego. Obowiązkiem patriotycznym Kórniczan i Bninian powinno być członkostwo tego Banku.